The การพัฒนาเครื่องมือวัดความฉลาดทางสุขภาพ เรื่องการป้องกันโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ ของนักเรียนอาชีวศึกษา

บทคัดย่อ

การศึกษานี้เพื่อพัฒนาเครื่องมือวัดความฉลาดทางสุขภาพ เรื่องการป้องกันโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ของนักเรียนอาชีวศึกษา ในเขตสุขภาพที่ 7 โดยมีขั้นตอนและผลการพัฒนาเครื่องมือดังนี้ (1) ข้อคำถามพัฒนาจากการทบทวนวรรณกรรมเพื่อระบุประเด็นที่ควรวัด ตามแนวคิดของ Nutbeam D ได้เครื่องมือวัดนักเรียนชายจำนวน 65 ข้อ นักเรียนหญิง จำนวน 60 ข้อ (2) นำเครื่องมือตรวจสอบความตรงเชิงเนื้อหาโดยผู้เชี่ยวชาญ 5 ท่าน ได้ค่า IOC≥0.5 และได้เครื่องมือวัดนักเรียนชาย จำนวน 53 ข้อ นักเรียนหญิง จำนวน 52 ข้อ (3) ตรวจสอบคุณภาพเครื่องมือเบื้องต้น โดยทดลองใช้กับกลุ่มตัวอย่างนักเรียนชาย 100 คน นักเรียนหญิง 100 คน อำนาจจำแนกมีค่าระหว่าง 0.2-0.8 ความยากง่ายมีค่าระหว่าง 0.4-0.9, KR-20 มีค่าระหว่าง 0.4-0.6 และความเชื่อมั่น มีค่าระหว่าง 0.6-0.9 (4) ตรวจสอบคุณภาพความเที่ยงเชิงโครงสร้าง โดยทดลองใช้กับกลุ่มตัวอย่าง 2 กลุ่ม นักเรียนชาย 100 คน และนักเรียนหญิง 100 คน วิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน สำหรับเครื่องมือวัดนักเรียนชาย 2 = 13.038, df = 6, p=0.161 (ค่า 2/df = 2.173) RMSE = 0.067, SRMR = 0.043, CFI = 0.977 TLI = 0.962 และเครื่องมือวัดนักเรียนหญิง 2 = 10.907, df = 9, p=0.282 (ค่า 2/df = 1.211) RMSE = 0.046, SRMR = 0.046, CFI = 0.978, TLI = 0.963 ค่าสถิติสามารถวัดได้ตรงตามสภาพจริงของข้อมูลเชิงประจักษ์ และน้ำหนักองค์ประกอบ 3 อันดับแรก เครื่องมือนักเรียนชายและนักเรียนหญิง ได้แก่ การเข้าถึงข้อมูลและบริการสุขภาพ ทักษะการสื่อสาร และการจัดการตนเอง หาพื้นที่ใต้โค้ง ROC เพื่อเลือกจุดตัดในการจำแนกระดับความฉลาดทางสุขภาพ “ระดับสูง” ในนักเรียนชายตั้งแต่ 77 คะแนน ขึ้นไป นักเรียนหญิงตั้งแต่ 82 คะแนน ขึ้นไป เครื่องมือที่พัฒนาขึ้นในการวิจัยครั้งนี้ สามารถนำไปใช้ในการวัดความฉลาดทางสุขภาพเรื่องการป้องกันโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ของนักเรียนอาชีวศึกษาแห่งอื่นได้