การประเมินแนวทางเวชปฏิบัติโรคเลปโตสไปโรซิสฉบับปรับปรุง

บทคัดย่อ

การประเมินหนังสือแนวทางเวชปฏิบัติโรคเลปโตสไปโรซิสฉบับปรับปรุง ปี พ.ศ. 2547 มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาปรับปรุงหนังสือแนวทางเวชปฏิบัติฯ ให้เหมาะสมใช้ทั่วประเทศ โดยทดลองใช้เวชปฏิบัติฯ กับแพทย์ผู้ให้การตรวจรักษาผู้ป่วยไข้ฉับพลันไม่ทราบสาเหตุหรือสงสัยเป็นโรคเลปโตสไปโรซิส ในพื้นที่ 11 จังหวัดที่มีรายงานโรคนี้สูง รวมรวมข้อมูลจากเวชระเบียนผู้ป่วยในโรงพยาบาล ตามแบบบันทึกเก็บข้อมูล ก่อนและหลังการใช้แนวทางเวชปฏิบัติฯ และแบบสอบถามหลังการใช้แนวทางเวชปฏิบัติจากแพทย์ ระหว่าง เดือนสิงหาคม-ธันวาคม ปี 2547 และ ปี 2548 ผลการศึกษาพบว่าแพทย์ ร้อยละ 79.0 อ่านแนวทางเวชปฏิบัติ ร้อยละ 79.0 เห็นว่ารายละเอียดของเนื้อหาถูกต้อง และ ร้อยละ 76.5 แนวทางเวชปฏิบัติมีประโยชน์หลังการใช้แนวทางเวชปฏิบัติ มีการสอบถามประวัติโรคประจำตัว การย่ำน้ำ/ไถนา อาการไข้ก่อนมาตรวจ และจดบันทึกอาการเมื่อแรกรับมากกว่าก่อนการใช้แนวทางเวชปฏิบัติอย่างมีนัยสำคัญ (P<0.01) การตรวจทางห้องปฏิบัติการเพื่อยืนยันผู้ป่วยเป็นโรคเลปโตฯ มากกว่าก่อนการใช้เวชปฏิบัติอย่างมีนัยสำคัญ (P<0.01) โดยเฉพาะมีการตรวจ Hematocrit, White Blood Cell, Neutrophil, Albumin, Creatinine, T-bilirubin และ Serology ซึ่งเป็นการตรวจทางโลหิตวิทยา และเคมีคลินิกตามแนวทางเวชปฏิบัติฯ มีการวินิจฉัยโรคที่แน่นอนน้อยกว่าก่อนใช้เวชปฏิบัติอย่างมีนัยสำคัญ (P<0.01) เนื่องจากมีการตรวจยืนยันทางห้องปฏิบัติการมากขึ้น มีการจ่ายยาต้านจุลชีพ PenicilinG, Doxycycline, Cefotaxime/ Ceftriaxone รักษาผู้ป่วยโรคเลปโตฯ ตามแนวทางเวชปฏิบัติฯ ผลการศึกษาชี้ให้เห็นว่าการใช้แนวทางเวชปฏิบัติโรคเลปโตสไปโรซิสฉบับปรับปรุงมีประโยชน์ต่อการวินิจฉัยรักษาผู้ป่วยไข้ฉับพลันควรปรับปรุงแก้ไขเนื้อหาให้เหมาะสมใช้ทั่วประเทศต่อไป