การประมาณผลกระทบจากการขยายกลุ่มเป้าหมายการสร้างเสริมภูมิคุ้มกันโรคไข้หวัดใหญ่ ในประเทศไทย

บทคัดย่อ

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อทำการประมาณผลกระทบด้านการป่วย การตาย และความคุ้มทุนทางเศรษฐศาสตร์ สาธารณสุขของโครงการขยายกลุ่มเป้าหมายการสร้างเสริมภูมิคุ้มกันโรคไข้หวัดใหญ่ในประเทศไทย ในประชากร 3 กลุ่ม คือ 1) ผู้สูงอายุ >65 ปี ที่มีโรคเรื้อรัง 2) ผู้สูงอายุ >65 ปี ที่ไม่มีโรคเรื้อรัง และ 3) ผู้ที่มีโรคเรื้อรัง อายุ <65 ปี ซึ่งโรคเรื้อรังในที่นี้ คือ โรคหลอดเลือดสมอง หอบหืด ปอดอุดตันเรื้อรัง หัวใจ ไตวาย เบาหวาน และมะเร็งที่ได้รับเคมีบำบัด โดยทำการศึกษาจากข้อมูลทุติยภูมิ ในมุมมองของผู้ให้บริการใช้ decision tree เป็นกรอบในการวิเคราะห์ โดยเปรียบเทียบการป่วย การตาย และค่าใช้จ่ายที่เกี่ยวข้อง ระหว่างกลุ่มประชากรที่มีและไม่มีโครงการนี้ ผลการศึกษาพบว่าเมื่อมีการขยายกลุ่มเป้าหมายในประชากรทั้ง 3 กลุ่ม จำนวนรวม 6,100,579-6,323,183 คน ต้องใช้งบประมาณ 789-970 ล้านบาทต่อปี สามารถลดโรคไข้หวัดใหญ่ได้ปีละ 420,817 - 581,563 ราย ปอดบวม 23,566 - 32,568 ราย และการตาย 2,324 - 3,211 ราย ลดค่ารักษาพยาบาลได้ 628 - 868 ล้านบาทต่อปี ปัจจัยที่มีอิทธิพลสูงต่อความคุ้มทุนของโครงการ คือ อัตราป่วยโรคไข้หวัดใหญ่ ประสิทธิภาพของวัคซีน ค่ารักษาพยาบาลผู้ป่วยในอัตราป่วยโรคปอดบวมจากไข้หวัดใหญ่ ราคาวัคซีน และประชากรกลุ่มเป้าหมาย โดยการให้วัคซีนไข้หวัดใหญ่แก่ผู้มีโรคเรื้อรังมีความคุ้มทุน แต่สำหรับผู้สูงอายุที่ไม่มีโรคเรื้อรังยังไม่มีความคุ้มทุน