การตรวจเอช ไอ วีด้วยความสมัครใจและปัจจัยที่สัมพันธ์ต่อการติดเชื้อเอชไอวี ในผู้ป่วยวัณโรคที่มารับบริการคลินิกผู้ป่วยนอก กลุ่มวัณโรค
คำสำคัญ:
ผู้ป่วยวัณโรค, เอช ไอ วี, ปัจจัยเสี่ยง, คลินิกวัณโรคบทคัดย่อ
การศึกษาสัดส่วนของผู้ป่วยวัณโรครายใหม่ที่สมัครใจตรวจหาการติดเชื้อเอชไอวี ภายหลังจากการรับบริการปรึกษา ความชุกของการติดเชื้อเอชไอวี ในกลุ่มผู้ป่วยวัณโรครายใหม่ที่ได้รับการตรวจเลือด และปัจจัยเสี่ยงที่สัมพันธ์กับการติดเชื้อเอชไอวีของผู้ป่วยวัณโรครายใหม่ ได้ดำเนินการในลักษณะการศึกษาแบบภาคตัดขวางในผู้ป่วยวัณโรครายใหม่ทุกรายจำนวน 187 ราย ที่มารับบริการที่คลินิกของกลุ่มงานวิจัยและพัฒนาการรักษาและป้องกันวัณโรค กลุ่มวัณโรค ในช่วง 7 เดือนแรกของปีงบประมาณ 2550 ระหว่างเดือนกันยายน 2549 ถึงเดือนมีนาคม 2550 วิเคราะห์ข้อมูลและสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ด้วยสถิติเชิงพรรณา สถิติเชิงอนุมาน ผลการศึกษา พบว่า สัดส่วนของผู้ป่วยวัณโรคที่สมัครใจตรวจหาการติดเชื้อเอชไอวี ภายหลังจากการรับบริการปรึกษาในการศึกษานี้ สูงร้อยละ 84 ซึ่งสะท้อนถึงคุณภาพในการบริการเรื่องการให้คำปรึกษาที่ยึดการประเมินปัจจัยเสี่ยงและการให้คำปรึกษาตามแนวทางของกรมสุขภาพจิต ความชุกของการติดเชื้อเอชไอวีในกลุ่มผู้ป่วยวัณโรครายใหม่ที่ได้รับการตรวจเลือดจากการศึกษานี้คือ ร้อยละ 19.7 และมีความน่าเชื่อถือได้ในแง่ของการเป็นตัวแทนของความชุกของการติดเชื้อเอชไอวี ในกลุ่มผู้ป่วยวัณโรครายใหม่ทั้งหมด ปัจจัยเสี่ยงที่สัมพันธ์กับการติดเชื้อเอชไอวีของผู้ป่วยวัณโรครายใหม่ที่สำคัญคือ การมีคู่เพศสัมพันธ์มากกว่า 1 คนและการใช้สารเสพติดที่ใช้เข็มฉีดยา ดังนั้นการประเมินความเสี่ยงของการติดเชื้อเอชไอวี ในกลุ่มผู้ป่วยวัณโรคซึ่งเป็นกระบวนการหนึ่งของบริการปรึกษาเพื่อการตรวจการติดเชื้อเอชไอวีด้วยความสมัครใจ ควรให้ความสนใจกับปัจจัยเสี่ยงดังกล่าวเป็นพิเศษมากขึ้น รวมทั้งการให้ความรู้แก่ผู้ป่วยวัณโรคและประชาชนทั่วไปในการหลีกเลี่ยงป้องกันและปรับเปลี่ยนพฤติกรรมเสี่ยงดังกล่าวเพื่อเป็นการป้องกันการติดเชื้อเอชไอวี
Downloads
เอกสารอ้างอิง
2. สำนักพัฒนาสุขภาพจิต กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข เกณฑ์ชี้วัดคุณภาพบริการ พิมพ์ครั้งที่ 2 กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์บริษัทปาปิรุสพับลิเคชั่น ; 2541
3. World Health Organization,2004. Guidelines for HIV surveillance among tuberculosis patients (Second edition). Geneva.
4. สำนักโรคเอดส์วัณโรคและโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ แนวปฏิบัติการผสมผสานวัณโรคและ โรคเอดส์ โรงพิมพ์สำนักงานพระพุทธศาสนา แห่งชาติ พิมพ์ครั้งที่ 1 พ.ศ. 2548
5. ดร.จีน แบรี่ สถาบันสุขภาพจิต กรมสุขภาพจิต คู่มือการฝึกทักษะและการปรึกษา พิมพ์ครั้งที่ 1 กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ; 2537
6. สำนักพัฒนาสุขภาพจิต กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข คู่มือการให้ปรึกษาขั้นพื้นฐาน พิมพ์ครั้งที่ 4 กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์องค์การสงเคราะห์ทหารผ่านศึก ; 2547
7. สัญชัย ชาสมบัติ ชีวนันท์ เลิศพิริยสุวัฒน์ พรทิพย์ ยุกตานนท์ แนวทางการดูแลรักษาผู้ติดเชื้อเอชไอวีและผู้ป่วยโรคเอดส์ เด็กและผู้ใหญ่ในประเทศไทย. ฉบับปรับปรุงครั้งที่ 8 กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย ; 2547
8. พัฒนา โพธิ์แก้ว, ศักรินทร์ จันทร์วงค์ , อนงค์พร ประพันธ์วงค์ , ศรัณยา ธรรมกุล การสำรวจการติดเชื้อเอชไอวีในผู้ป่วยวัณโรครายใหม่เสมหะพบเชื้อในพื้นที่เขต 10 วารสารวัณโรคโรคทรวงอก และเวชบำบัดวิกฤต 2549 : 27 ; 47-55
9 อุทัยวรรณ กาญจนะพังคะ การศึกษาเรื่องอัตราความชุกของผู้ติดเชื้อHIVในผู้ป่วยวัณโรค ที่มารับการรักษาที่ศูนย์บริการสาธารณสุข สำนักอนามัย กรุงเทพมหานคร วารสารวัณโรค โรคทรวงอกและเวชบำบัดวิกฤต 2547 : 25 ; 61-66
10. Ministry of Health , Kenya. Guideline for HIV testing in Clinical Settings. 3rd Edition (2006) http://www.who.int/ entity/hiv/topics/vct/KENYA_HIV_Guidelines_2006.pdf.pdf
11. World Health Organization, 2006. Global tuberculosis control - surveillance, planning, financing. Geneva.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ลงพิมพ์ในวารสารควบคุมโรค ถือว่าเป็นผลงานทางวิชาการหรือการวิจัย และวิเคราะห์ตลอดจนเป็นความเห็นส่วนตัวของผู้เขียน ไม่ใช่ความเห็นของกรมควบคุมโรค ประเทศไทย หรือกองบรรณาธิการแต่ประการใด ผู้เขียนจำต้องรับผิดชอบต่อบทความของตน


