การประเมินผลสัมฤทธิ์ของงานเฝ้าระวังป้องกันและควบคุมโรคตามแนวทาง การประเมินแบบสมดุลของสำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 10 ปี 2547

บทคัดย่อ

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินผลสัมฤทธิ์ของงานเฝ้าระวังป้องกันและควบคุมโรค ตามตัวชี้วัดในแต่ละด้านตาม Balanced Scorecard ของสำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 10 และเพื่อประเมินผลการปฏิบัติงานแบบมีส่วนร่วม ตามตัวชี้วัดของ สำนักงบประมาณและคณะกรรมการพัฒนาระบบราชการ (กพร.) ปี 2547 โดยมีการจัดทำเครื่องมือและแบบประเมินตนเอง (Self Assessment Report : SAR) ในระดับบุคคลและหน่วยงาน สำหรับติดตามความก้าวหน้าของการพัฒนายุทธศาสตร์ของหน่วยงาน ผลการศึกษา พบว่า บรรลุเป้าหมายในภาพรวมตามมุมมองของ Balanced Scorecard คิดเป็นร้อยละ 76.2 เมื่อแยกตามแต่ละมุมมองพบว่า มุมมองด้านลูกค้ามีผลการดำเนินงานได้ดีที่สุด (ร้อยละ 84.2) รองลงมาคือมุมมองด้านกระบวนการภายใน (ร้อยละ 82.3) ส่วนมุมมองด้านการเงิน สูงเพียง(ร้อยละ 67.7) สำหรับมุมมองด้านการเรียนรู้และพัฒนาพบว่ามีคะแนนต่ำที่สุด คือ (ร้อยละ 62.5) ส่วนผลการประเมินผลสัมฤทธิ์ตามกรอบการพัฒนาระบบราชการนั้นตัวชี้วัดทุกตัวเป็นตัวชี้วัดเดียวกัน กับตัวชี้วัดของ Balanced Scorecard และผลการประเมินผลสัมฤทธิ์ตามตัวชี้วัดของสำนักงบประมาณ Service Delivery Agreement (SDA) ซึ่งประเมินตามเป้าหมายของผลงานตามผลผลิต จำนวน 5 ผลผลิต พบว่า ผลผลิตที่ 2 การถ่ายทอดองค์ความรู้และเทคโนโลยีด้านการเฝ้าระวังป้องกันควบคุมโรคและภัยสุขภาพ และผลผลิตที่ 5 การแก้ไขปัญหาเอดส์ มีผลงานที่ต่ำกว่าเป้าหมาย คือร้อยละ 86.1 และร้อยละ 86.3 ตามลำดับ สุดท้ายเป็นผลการประเมินผลสัมฤทธิ์ของการดำเนินงานตามนโยบายและเป้าหมายการให้บริการของกรมควบคุมโรค (PSA) ซึ่งมีตัวชี้วัดทั้งหมด 14 ตัวที่เกี่ยวข้องกับโรคตามนโยบาย คือ เอดส์ วัณโรค โรคไข้เลือดออก โรคไม่ติดต่อ (โรคหัวใจและหลอดเลือด และ อุบัติเหตุ/อุบัติภัย) ซึ่งสามารถดำเนินการลดโรคได้ตามเป้าหมาย 2 โรคคือ ไข้เลือดออกและวัณโรค ส่วนตัวชี้วัดด้านกระบวนการมีผ่านตามเป้าหมาย 1 ตัวชี้วัด คือ การขยายโอกาสการดูแลรักษาผู้ป่วยเอดส์ด้วยยาต้านไวรัส สรุปการศึกษาครั้งนี้ ได้แสดงให้เห็นชัดเจนว่า หากมีกระบวนการดำเนินงานภายในที่ดี ก็จะส่งผลที่ดีต่อลูกค้า(หน่วยงานสาธารณสุขในทุกระดับ) มีข้อสังเกตว่า คะแนนในกลุ่มลูกค้า ระดับผู้กำหนดนโยบายและเครือข่ายทางด้านสาธารณสุข นั้นสูง แต่ลูกค้าด้านประชาชนนั้นคะแนนยังไม่สูงเท่าที่ควร จึงควรสนับสนุนให้มีการศึกษาวิจัยโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเรื่องการพัฒนารูปแบบการดำเนินงานควบคุมป้องกันแก้ไขปัญหาในเรื่องที่เป็นปัญหาของพื้นที่ สำหรับระดับชุมชน ส่วนมุมมองด้านการเงิน พบว่าตัวชี้วัด ไม่สะท้อนให้เห็นถึงสภาพปัญหาที่ต้องการการพัฒนาการแก้ไขต่อไป คือ ตัวชี้วัดไม่ได้อยู่ภายใต้หลักการของ KRA ( Key Result Base ) จึงเห็นควรให้พัฒนาตัวชี้วัดในมุมมองด้านการเงินนี้ เพื่อให้เกิดการพัฒนาการดำเนินงานในมุมมองด้านอื่นควบคู่กันไปอย่างมีประสิทธิภาพ และส่งผลกระทบต่อการลดโรคตามเป้าหมายการให้บริการของกรมควบคุมโรค