การพัฒนางานป้องกันควบคุมวัณโรคโดยการมีส่วนร่วม ในเขตอำเภอเมือง จังหวัดนครราชสีมา

ผู้แต่ง

  • สุชัญญา มานิตย์ศิริกุล สำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 5 นครราชสีมา

DOI:

https://doi.org/10.14456/dcj.2014.18

คำสำคัญ:

การพัฒนาการมีส่วนร่วม, งานป้องกันควบคุมวัณโรค

บทคัดย่อ

วัณโรคเป็นปัญหาสาธารณสุขที่สำคัญของประเทศ การวินิจฉัยและรักษาผู้ป่วยวัณโรคให้หายขาดจึงเป็นเรื่องสำคัญ การประสานงานกับหน่วยงานสถานบริการที่มีส่วนร่วมในการดูแลรักษาผู้ป่วยวัณโรค หรือการส่งต่อผู้ป่วยในเขตเมืองยังขาดการบูรณาการและดำเนินงานวัณโรคร่วมกัน การวิจัยครั้งนี้เป็นแบบการวิจัยเชิงปฏิบัติการ โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนางานควบคุมวัณโรคโดยเน้นการมีส่วนร่วมในเขตอำเภอเมือง จังหวัดนครราชสีมา ประชากรและกลุ่มตัวอย่าง ประกอบด้วยเจ้าหน้าที่สาธารณสุขที่รับผิดชอบงานวัณโรคของสถานบริการในเขตเมือง จังหวัดนครราชสีมา ทั้งภาครัฐและเอกชน จำนวน 14 แห่ง รวม 28 คน อาสาสมัครสาธารณสุขในเขตเมือง จังหวัดนครราชสีมา จำนวน 14 แห่ง รวม 84 คน ดำเนินการตั้งแต่วันที่ 1 มีนาคม 2547 - 30 กันยายน 2548 ดำเนินการวิจัยโดยแบ่งออกเป็น 3 ระยะคือ (1) ระยะเตรียมการและวางแผน ได้แก่ การศึกษาสภาพปัญหาการดำเนินงานป้องกันควบคุมวัณโรค (2) ระยะดำเนินการวิจัย ได้แก่ การศึกษาแผนการปฏิบัติการแก้ไขปัญหาและพัฒนาการดำเนินงานป้องกันควบคุมวัณโรค (3) ระยะประเมินผล ได้ประเมินผลปัจจัยนำเข้า กระบวนการ ผลผลิต ผลลัพธ์ โดยใช้ System Model เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย เป็นแบบสอบถามและแผนการอบรมให้ความรู้ในเรื่องการป้องกันควบคุมวัณโรค การวิเคราะห์ข้อมูลแบ่งเป็น 2 ส่วน คือ ข้อมูลเชิงปริมาณ ทำการวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนาค่าความถี่และค่าร้อยละ ข้อมูลเชิงคุณภาพนำมาวิเคราะห์เนื้อหา ข้อเสนอแนะจากการพัฒนารูปแบบครั้งนี้ ควรนำรูปแบบการพัฒนาที่ได้ไปขยายให้ครอบคลุมเครือข่ายทุกหน่วยงานที่ให้การดูแลรักษาผู้ป่วยวัณโรค เพื่อจะได้มาตรฐานการดำเนินงานควบคุมวัณโรคในทิศทางเดียวกัน จัดกิจกรรมของเครือข่ายอย่างต่อเนื่องสม่ำเสมอ โดยให้ผู้บริหารในแต่ละหน่วยงานของเครือข่ายมีส่วนร่วม และพัฒนาด้านโปรแกรมจัดเก็บข้อมูลที่สามารถเชื่อมต่อถึงกันได้ในทุกๆ หน่วยงานที่เกี่ยวข้อง

Downloads

Download data is not yet available.

เอกสารอ้างอิง

1. อุษา ทิสยากร. เอดส์: การวิจัยทางคลินิก. รายงานการศึกษาวิจัย. กรุงเทพมหานคร: สหมิตรพริ้นติ้ง; 2541.

2. แนวทางการดำเนินงานควบคุมวัณโรคแห่งชาติ กระทรวงสาธารณสุข. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์เกษตรแห่งประเทศไทยจำกัด; 2541.

3. สำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 5. สถานการณ์โรคที่เฝ้าระวังทางระบาดวิทยาเขต 5 พ.ศ. 2547. นครราชสีมา: สคร.5; 2547.

4. อัญญา นิมิหุต.สภาพปัญหาวัณโรคในบุคลากรทางการแพทย์และสาธารณสุข และมาตรการป้องกัน. ศูนย์ประสานงานทางวิชาการโรคติดต่อ กรมควบคุมโรคติดต่อ; 2541.

5. นงพรรณ พิริยานุพงศ์, มนาพร สุภาพ, พนิตนาฏ วิสุทธิธรรม, มงคล ปิยปัญญา. รายงานการศึกษา ศูนย์ฝึกอบรมและพัฒนาสาธารณสุขมูลฐานภาคใต้ การศึกษารูปแบบการเป็นพี่เลี้ยงดูแลการกินยาต่อหน้าผู้ป่วยโดยอาสาสมัครสาธารณสุข. นครศรีธรรมราช; 2543.

6. สุรศักดิ์ โควสุภัทร์. การพัฒนางานสุขศึกษาและประชาสัมพันธ์แนวใหม่ของจังหวัดหนองคาย พ.ศ. 2540. วารสารสำนักงานป้องกันควบคุมโรคติดต่อ เขต 6 ขอนแก่น 2540;5:34-42.

7. นัยนา ศิริวัฒน์. การประเมินผลการดำเนินงานวัณโรคโดยวิธี DOTS ในสาธารณสุขเขต 9 พ.ศ. 2541. วารสารสำนักงานป้องกันควบคุมโรคติดต่อ เขต 1 กรุงเทพมหานคร 2547;3:28-39.

8. สุพจน์ ขันขวา, ฑภณ เตียวศิริชัยสกุล. การศึกษาผลการรักษาผู้ป่วยวัณโรคปอดเสมหะพบเชื้อ อัตราผลเสมหะปราศจากเชื้อเมื่อสิ้นสุดการรักษาระยะเข้มข้นระหว่างพื้นที่สาธิต เปรียบเทียบกับพื้นที่ไม่สาธิต โรงพยาบาลชุมชน จังหวัดหนองคาย. วารสารสำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 6 ขอนแก่น 2545;10:33-45.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

30-06-2014

รูปแบบการอ้างอิง

1.
มานิตย์ศิริกุล ส. การพัฒนางานป้องกันควบคุมวัณโรคโดยการมีส่วนร่วม ในเขตอำเภอเมือง จังหวัดนครราชสีมา. Dis Control J [อินเทอร์เน็ต]. 30 มิถุนายน 2014 [อ้างถึง 27 ธันวาคม 2025];40(2):118-29. available at: https://he01.tci-thaijo.org/index.php/DCJ/article/view/154080

ฉบับ

ประเภทบทความ

นิพนธ์ต้นฉบับ