ความสำเร็จของการสร้างเครือข่ายการป้องกันและควบคุมโรคไข้เลือดออกในชุมชน: กรณีศึกษา ตำบลท่าดินแดง อำเภอผักไห่ จังหวัดพระนครศรีอยุธยา

ผู้แต่ง

  • นันท์นภัส วงษ์พิรา กองแผนงาน กรมควบคุมโรค
  • พายัพ พะยอมยนต์ สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจ และสังคมแห่งชาติ

DOI:

https://doi.org/10.14456/dcj.2014.34

คำสำคัญ:

การสร้างเครือข่าย, การป้องกันควบคุมโรคไข้เลือดออก

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ มีวัตถุประสงค์ คือ (1) ศึกษากระบวนการในการสร้างของเครือข่ายการป้องกันและควบคุมโรคไข้เลือดออกในชุมชน (2) ศึกษารูปแบบการจัดการของเครือข่าย (3) ศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อความสำเร็จของเครือข่าย และ (4) ศึกษาปัญหาอุปสรรคในการสร้างและการจัดการเครือข่าย กลุ่มตัวอย่าง ประกอบด้วย เครือข่ายจากกลุ่มต่างๆ ในชุมชน ซึ่งเป็นบุคคลที่มีบทบาทหน้าที่สำคัญในการขับเคลื่อนและพัฒนาการดำเนินงานป้องกันและควบคุมโรคไข้เลือดออกในตำบลท่าดินแดง อำเภอผักไห่ จังหวัดพระนครศรีอยุธยา จำนวน 10 คน สำหรับเทคนิคและเครื่องมือที่ใช้ ประกอบด้วย แบบสัมภาษณ์และการสนทนากลุ่ม ใช้การวิเคราะห์ ข้อมูลเชิงพรรณนา ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ (1) การสร้างเครือข่ายการป้องกันและควบคุมโรคไข้เลือดออกในชุมชน พบว่า มีสาเหตุมาจากการประสบปัญหาการระบาดของโรคไข้เลือดออกในชุมชน เป็นจุดเริ่มต้นของการรวมตัวกันของคนในชุมชน เพื่อแสวงหาทางเลือกในการแก้ไขปัญหาในชุมชน โดยมีกระบวนการและขั้นตอนที่สำคัญของการสร้างเครือข่าย ประกอบด้วย 4 ขั้นตอน ดังนี้ (ก) ขั้นการเกิดความตระหนักในการแก้ไขปัญหาร่วมกันในชุมชน (ข) ขั้นการสร้างเครือข่ายการป้องกันและควบคุมโรคไข้เลือดออกของชุมชน (ค) ขั้นการพัฒนากระบวนการดำเนินงานป้องกันควบคุมโรคที่เหมาะสมและเป็นมาตรฐาน และ (ง) ขั้นการขยายผลการดำเนินงานไปสู่ชุมชนอื่นๆ (2) รูปแบบการจัดการของเครือข่ายการป้องกันและควบคุมโรคไข้เลือดออกในชุมชน พบว่า มีการดำเนินงานในรูปแบบของคณะกรรมการ โดยเป็นตัวแทนมาจากทุกภาคส่วนของชุมชน สำหรับองค์ประกอบสำคัญในการบริหารจัดการเครือข่าย ประกอบด้วย การใช้แผนที่ทางเดินยุทธศาสตร์ในการดำเนินงานการสื่อสารระหว่างสมาชิก การแลกเปลี่ยน การถ่ายทอดความรู้ และการบริหารทรัพยากรในชุมชน (3) ปัจจัยที่มีผลต่อความสำเร็จของเครือข่ายการป้องกันและควบคุมโรคไข้เลือดออกในชุมชน พบว่า ปัจจัยสำคัญที่มีผลต่อความสำเร็จของเครือข่าย ประกอบด้วย การมีเป้าหมายร่วมกัน การมีส่วนร่วมของสมาชิกเครือข่าย การเสริมสร้างศักยภาพของเครือข่าย การมีปฏิสัมพันธ์แลกเปลี่ยน และการมีการสนับสนุนทรัพยากรในการดำเนินงาน นอกจากนี้ยังพบว่า การที่ผู้นำชุมชนและอาสาสมัครสาธารณสุขเป็นตัวอย่างในการเสียสละและร่วมลงมือดำเนินการ ทำให้คนในชุมชนเกิดความเกรงใจและให้ความร่วมมือในการดำเนินกิจกรรม (4) ปัญหาอุปสรรคที่มีผลต่อการสร้างและดำเนินการเครือข่ายการป้องกันและควบคุมโรคไข้เลือดออกในชุมชน ได้แก่ ภาระงานของสมาชิกเครือข่ายที่มีมากเกินไป การขาดจิตสาธารณะของคนในชุมชน ปัญหาอุทกภัยในพื้นที่ และงบประมาณในการสนับสนุนการดำเนินงานมีไม่เพียงพอ

Downloads

Download data is not yet available.

เอกสารอ้างอิง

1. สำนักโรคติดต่ออุบัติใหม่. แนวโน้มสถานการณ์โรคติดต่ออุบัติใหม่ในอีก 3 ปี (2557-2559) [อินเทอร์เน็ต]. [สืบค้นเมื่อ 10 พ.ค. 2556]. แหล่งข้อมูล: http://www.beid. ddc.moph.go.th

2. สำนักโรคติดต่อนำโดยแมลง. สถานการณ์โรคไข้เลือดออก [อินเทอร์เน็ต]. [สืบค้นเมื่อ 20 ส.ค. 2556]. แหล่งข้อมูล: http://www.thaivbd.org

3. กรมสนับสนุนบริการสุขภาพ. เครือข่ายสุขภาพกับการพัฒนางานสุขภาพภาคประชาชน. กรุงเทพมหานคร: องค์กรสงเคราะห์ทหารผ่านศึก; 2548.

4. กรมควบคุมโรค. คู่มือเฝ้าระวังเหตุการณ์และควบคุมโรคระบาดในชุมชน. กรุงเทพมหานคร: องค์การสงเคราะห์ทหารผ่านศึก; 2554.

5. อมรเชษฐ์ ขำทับน้ำ. แกะรอยความสำเร็จ SRRT ตำบล. ทีมต้นแบบ Good Practices ในพื้นที่ 12 สคร. ประจำปี 2555. กรุงเทพมหานคร: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด; 2555.

6. เอื้อมเดือน ไชยหาญ. ลักษณะเครือข่ายชุมชนเพื่อการป้องกันและแก้ไขปัญหายาเสพติดในชุมชน [วิทยานิพนธ์ปริญญาสังคมสงเคราะห์ศาสตรมหาบัณฑิต]. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์; 2542.

7. ขนิฏฐา กาญจนรังษีนนท์. การสร้างเครือข่ายเพื่อการพัฒนา [อินเทอร์เน็ต]. [สืบค้นเมื่อ 13 ต.ค. 2555]. แหล่งข้อมูล: http://www.northphc.org

8. เสรี พงศ์พิศ. เครือข่ายยุทธวิธีเพื่อประชาคมเข้มแข็ง ชุมชนเข้มแข็ง. กรุงเทพมหานคร: เจริญวิทย์การพิมพ์; 2548.

9. สกุลวิชย์ พูนนวล. การสร้างเครือข่ายการป้องกันและควบคุมโรคไข้เลือดออกในชุมชน: กรณีศึกษา ตำบลบางโกระ อำเภอโคกโพธิ์ จังหวัดปัตตานี [วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต]. สงขลา: มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์; 2550.

10. วสันต์ กู้เกียรติกุล. องค์กรเครือข่ายชุมชน ตำบลบาเงยซิแน อำเภอยะหา จังหวัดยะลา [อินเทอร์เน็ต]. [สืบค้นเมื่อวันที่ 23 พ.ย. 2555]. แหล่งข้อมูล: http://www.soreda.oas.psu.ac.th

11. เกรียงศักดิ์ เจริญวงศ์ศักดิ์. การจัดการเครือข่าย: กลยุทธ์สำคัญสู่ความสำเร็จของการปฏิรูปการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: ซัคเซสมีเดีย; 2543.

12. ขนิฏฐา กาญจนรังษีนนท์. การบริหารเครือข่าย [อินเทอร์เน็ต]. [สืบค้นเมื่อ 10 พ.ย. 25551. แหล่งข้อมูล: http://www.cep.cdd.go.th

13. จุฑารัตน์ ผาสุข. ความสำเร็จในการพัฒนาภาคีเครือข่ายการป้องกันควบคุมโรคของเครือข่ายสุขภาพ ตำบลหาดอาษา อำเภอสรรพยา จังหวัดชัยนาท [วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต]. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์; 2555.

14. เกษมศานต์ ชัยศิลป์. การพัฒนาเครือข่ายการจัดการทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมของเยาวชน [วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต]. ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น; 2548.

15. อรนุช พิศาลสุทธิกุล, สุเมธ พรหมอินทร์, วันชัย ธรรมสัจการ. พฤติกรรมการป้องกันโรคไข้เลือดออกของประชาชน. สงขลานครินทร์เวชสาร 2552; 27:82-6.

16. เอื้อมเดือน ไชยหาญ. ลักษณะเครือข่ายชุมชนเพื่อการป้องกันและแก้ไขปัญหายาเสพติดในชุมชน [วิทยานิพนธ์ปริญญาสังคมสงเคราะห์ศาสตรมหาบัณฑิต]. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์; 2542.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

31-03-2014

รูปแบบการอ้างอิง

1.
วงษ์พิรา น, พะยอมยนต์ พ. ความสำเร็จของการสร้างเครือข่ายการป้องกันและควบคุมโรคไข้เลือดออกในชุมชน: กรณีศึกษา ตำบลท่าดินแดง อำเภอผักไห่ จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. Dis Control J [อินเทอร์เน็ต]. 31 มีนาคม 2014 [อ้างถึง 27 ธันวาคม 2025];40(1):100-1. available at: https://he01.tci-thaijo.org/index.php/DCJ/article/view/154044

ฉบับ

ประเภทบทความ

นิพนธ์ต้นฉบับ