ไข้เลือดออกในผู้ใหญ่ของโรงพยาบาลปทุมธานี

บทคัดย่อ

บทนำ: โรคไข้เลือดออกหรือโรคติดเชื้อเดงกีเป็นปัญหาทางสาธารณสุขที่สำคัญของประเทศไทยและหลายประเทศทั่วโลก เกิดจากการได้รับเชื้อไวรัสเดงกีที่มียุงลายบ้านเป็นพาหะนำโรค มีการแพร่ระบาดของผู้ป่วยอย่างต่อเนื่องและมีแนวโน้มเพิ่มขึ้น ทั้งในระดับประเทศและในจังหวัดปทุมธานี การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาลักษณะทางระบาดวิทยาของผู้ป่วยไข้เดงกีและไข้เลือดออกเดงกี โดยประชากรที่ใช้ศึกษา เป็นผู้ป่วยไข้เลือดออกที่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลปทุมธานี ตั้งแต่วันที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2555 ถึงวันที่ 31 มีนาคม พ.ศ. 2556 เป็นการศึกษาย้อนหลังและเก็บรวบรวมข้อมูลย้อนหลังจากเวชระเบียนของผู้ป่วย จำนวน 283 ราย วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพรรณนา ผลการศึกษา: พบว่าผู้ป่วยไข้เดงกีและไข้เลือดออกเดงกี มีจำนวน 125 และ 158 ราย ตามลำดับ มีอัตราส่วนเพศชายต่อเพศหญิง เท่ากับ 1.3:1 และ 1.1:1 ตามลำดับ มีอายุเฉลี่ย 26.6+3.8 และ 32.6±4.6 ปี ตามลำดับ กลุ่มอายุที่พบมากที่สุดคือ 15-19 ปี และมีอาชีพเป็นนักเรียน/นักศึกษามากที่สุด ผู้ป่วยไข้เดงกีส่วนใหญ่มาพบแพทย์ในวันที่ 3 และผู้ป่วยไข้เลือดออกเดงกีส่วนใหญ่มาพบแพทย์ในวันที่ 5 นับจากเริ่มป่วย อาการที่พบมากที่สุด 4 ลำดับแรกในผู้ป่วยไข้เดงกี คือ มีไข้ ปวดเมื่อยตามร่างกาย ปวดศีรษะ และไอ ส่วนผู้ป่วยไข้เลือดออกเดงกี คือ มีไข้ คลื่นไส้/อาเจียน ปวดท้อง และปวดเมื่อยตามร่างกาย บางรายมีจุดเลือดออก ผู้ป่วยไข้เลือดออกเดงกีที่มีปริมาณเกล็ดเลือดต่ำกว่าหรือเท่ากับ 100,000 เซลล์/ลบ.มม. และจำนวนเม็ดเลือดขาวน้อยกว่าหรือเท่ากับ 5,000 เซลล์/ลบ.มม. มีจำนวนมากที่สุด ณ 1 วันก่อนไข้ลด ผู้ป่วยไข้เดงกีและไข้เลือดออกเดงกี เพศชายมีการรั่วของพลาสมา (พิจารณาจากการเพิ่มขึ้นของค่า hematocrit) สูงกว่าเพศหญิง และมีค่าสูงสุด ณ 1 วันก่อนไข้ลด และผู้ป่วยไข้เลือดออกเดงกีจำนวนมากที่สุด มีความรุนแรงของโรคในระดับที่ 2