อัตราและปัจจัยเสี่ยงของการติดเชื้อฉวยโอกาสของผู้ป่วยเอดส์ หลังได้รับยาต้านไวรัสในสถาบันบำราศนราดูร

ผู้แต่ง

  • อัจฉรา เชาวะวณิช สถาบันบำราศนราดูร กรมควบคุมโรค
  • วีรวัฒน์ มโนสุทธิ สถาบันบำราศนราดูร กรมควบคุมโรค
  • เยาวรัตน์ อินทอง สถาบันบำราศนราดูร
  • สุทัศน์ โชตนะพันธ์ สถาบันบำราศนราดูร กรมควบคุมโรค
  • ชยนันท์ สิทธิบุศย์ สถาบันบำราศนราดูร
  • วิศัลย์ มูลศาสตร์ สถาบันบำราศนราดูร กรมควบคุมโรค
  • สมสิทธิ์ ตันสุภสวัสดิกุล สถาบันบำราศนราดูร กรมควบคุมโรค

คำสำคัญ:

ผู้ป่วยโรคเอดส์ ยาต้านไวรัส สถาบันบำราศนราดูร

บทคัดย่อ

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาอัตราและปัจจัยเสี่ยงของการติดเชื้อฉวยโอกาสที่เกิดขึ้นใหม่ใน ผู้ป่วยติดเชื้อเอชไอวีที่ได้รับยาต้านไวรัส โดยเป็นการศึกษาย้อนหลังในกลุ่มผู้ติดเชื้อเอชไอวีที่เริ่มรับยาต้านไวรัสครั้งแรกที่สถาบันบำราศนราดูร ระหว่างเดือนมกราคม พศ. 2544 และเดือนธันวาคม พศ. 2546 ติดตามผลการรักษาเป็นระยะเวลา 15 เดือน ภายหลังเริ่มยาต้านไวรัส และแบ่งกลุ่มผู้ป่วยเป็น 2 กลุ่มตามปริมาณค่าซีดีสี่ คือกลุ่มที่มีจำนวนน้อยกว่าหรือเท่ากับ 50 เซล/ลบ.มม. (กลุ่ม ก.) และกลุ่มที่มีจำนวนมากกว่า 50 เซล/ลบ.มม. (กลุ่ม ข.) ผลการศึกษาพบว่า มีจำนวนผู้ป่วยทั้งสิ้น 793 รายโดยมีค่าเฉลี่ยของอายุเท่ากับ 35.1 + 7.4 ปี และเป็นเพศชายร้อยละ 56 จากผู้ป่วยทั้งหมด 793 ราย แบ่งเป็นกลุ่มที่มีค่าซีดีสี่ < 50 เซล/ลบ.มม. จำนวน 531 ราย (ร้อยละ 67) ซึ่งมีค่าพิสัยกลางของปริมาณเม็ดเลือดขาวซีดีสี่เท่ากับ 13 (6-26) เซล/ ลบ.มม. และกลุ่มที่มีค่าซีดีสี่ >50 เซล/ลบ.มม. จำนวน 262 ราย ซึ่งมีค่าพิสัยกลางปริมาณเม็ดเลือดขาวซีดีสี่ เท่ากับ 116 (78-167) เซล/ ลบ.มม. ผู้ป่วยในกลุ่ม ก มีสัดส่วนของเพศชาย การติดเชื้อฉวยโอกาสก่อนหน้านี้ น้ำหนักตัวค่าเอนไซม์ตับมากกว่า กลุ่ม ข (ค่าพีน้อยกว่า 0.05) อุบัติการณ์การติดเชื้อฉวยโอกาส (วัณโรค โรคติดเชื้อราคริบโตคอคคัส ปอดอักเสบพีซีพี โรคติดเชื้อราฮิสโตพลาสมา โรคติดเชื้อไวรัสซีเอ็มวี ) ณ เดือนที่ 1, 3, 6 และ12 ภายหลังเริ่มยาต้านไวรัสมีค่าเท่ากับ ร้อยละ 2.9, 6.8, 8.6 และ 10.2 ในกลุ่ม ก และร้อยละ 1.9, 1.9, 3.1 และ 3.5 ในกลุ่ม ข (ค่าพีเท่ากับ 0.001) การคำนวณโดย Cox’s proportional hazard model พบว่า ผู้ป่วยที่มีพื้นฐานปริมาณเม็ดเลือดขาวซีดีสี่น้อยกว่าหรือเท่ากับ 50 เซล/ลบ.มม. มีความสัมพันธ์กับอุบัติการณ์การติดเชื้อฉวยโอกาสภายหลังเริ่มยาต้านไวรัสสูงมากกว่าผู้ป่วยที่มีปริมาณเม็ดเลือดขาวซีดีสี่มากกว่า 50 เซล/ลบ.มม. คิดเป็น 4.4 เท่าโดยมีช่วงความเชื่อมั่นร้อยละ 95 ระหว่าง 1.307-14.493 และค่าพีเท่ากับ 0.017 โดยสรุปผู้ป่วยติดเชื้อเอชไอวีที่มีพื้นฐานปริมาณเม็ดเลือดขาวซีดีสี่น้อยกว่าหรือเท่ากับ 50 เซล/ลบ.มม. มีโอกาสเกิดการติดเชื้อฉวยโอกาสมากกว่าผู้ป่วยที่มีปริมาณเม็ดเลือดขาวซีดีสี่มากกว่า 50 เซล/ลบ.มม ควรมีการติดตามอาการทางคลินิกอย่างใกล้ชิดในกลุ่มผู้ป่วยที่มีปริมาณเม็ดเลือดขาวซีดีสี่ที่ต่ำมาก ภายหลังเริ่มยาต้านไวรัส

Downloads

Download data is not yet available.

เอกสารอ้างอิง

1. Egger M, Hirschel B, Francioli P, et al. Impact of new antiretroviral combination therapies in HIV infected patients in Switzerland: prospective multicentre study. Swiss HIV Cohort Study. BMJ. 1997; 315: 1194-9

2. Ledergerber B, Egger M, Erard V, et al. AIDSrelated opportunistic illnesses occurring after initiation of potent antiretroviral therapy: the Swiss HIV Cohort Study. JAMA. 1999; 282: 2220-6

3. Palella FJ, Jr., Delaney KM, Moorman AC, et al. Declining morbidity and mortality among patients with advanced human immunodeficiency virus infection. HIV Outpatient Study Investigators. N Engl J Med. 1998; 338: 853-60

4. Lawn SD, Bekker LG and Miller RF. Immune reconstitution disease associated with mycobacterial infections in HIV-infected individuals receiving antiretrovirals. Lancet. 2005; 5: 361-73

5. Shelburne SA, 3rd, Hamill RJ, Rodriguez-Barradas MC, et al. Immune reconstitution inflammatory syndrome: emergence of a unique syndrome during highly active antiretroviral therapy. Medicine (Baltimore) 2002; 81: 213-27

6. Annual Report. Bamrasnaradura Infectious Diseases Institute.

7. Ruxrungtham K, Phanuphak P. Update on HIV/AIDS in Thailand. J Med Assoc Thai. 2001; 84 Suppl 1: S1-17

8. Michelet C, Arvieux C, Francois C, et al. Opportunistic infections occurring during highly active antiretroviral treatment. Aids 1998; 12:1815-22

9. Lipman M, Breen R. Immune reconstitution inflammatory syndrome in HIV. Curr Opin Infect Dis. 2006; 19: 20-5

10. Ledergerber B, Egger M, Opravil M, et al.Clinical progression and virological failure on highly active antiretroviral therapy in HIV-1 patients: a prospective cohort study. Swiss HIV Cohort Study. Lancet. 1999; 353: 863-8

11. Badri M, Ehrlich R, Wood R, Pulerwitz T and Maartens G. Association between tuberculosis and HIV disease progression in a high tuberculosis prevalence area. Int J Tuberc Lung Dis. 2001; 5: 225-32

12. Corbett EL, Watt CJ, Walker N, et al. The growing burden of tuberculosis: global trends and interactions with the HIV epidemic. Arch Intern Med. 2003; 163: 1009-21

13. Whalen CC, Nsubuga P, Okwera A, et al. Impact of pulmonary tuberculosis on survival of HIV-infected adults: a prospective epidemiologic study in Uganda. AIDS. 2000; 14: 1219-28

14. Carcelain G, Debre P and Autran B. Reconstitution of CD4+ T lymphocytes in HIV-infected individuals following antiretroviral therapy. Curr Opin Immunol. 2001; 13: 483-8

15. Imami N, Antonopoulos C, Hardy GA, Gazzard B and Gotch FM. Assessment of type 1 and type 2 cytokines in HIV type 1-infected individuals: impact of highly active antiretroviral therapy. AIDS Res Hum Retroviruses. 1999; 15: 1499-508

16. Lederman MM. Immune restoration and CD4+T-cell function with antiretroviral therapies. AIDS. 2001; 15 Suppl 2: S11-5

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

30-03-2007

รูปแบบการอ้างอิง

1.
เชาวะวณิช อ, มโนสุทธิ ว, อินทอง เ, โชตนะพันธ์ ส, สิทธิบุศย์ ช, มูลศาสตร์ ว, ตันสุภสวัสดิกุล ส. อัตราและปัจจัยเสี่ยงของการติดเชื้อฉวยโอกาสของผู้ป่วยเอดส์ หลังได้รับยาต้านไวรัสในสถาบันบำราศนราดูร. Dis Control J [อินเทอร์เน็ต]. 30 มีนาคม 2007 [อ้างถึง 27 ธันวาคม 2025];33(1):21-8. available at: https://he01.tci-thaijo.org/index.php/DCJ/article/view/153302

ฉบับ

ประเภทบทความ

นิพนธ์ต้นฉบับ