ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับผลของการถูกกระทำความรุนแรงในสถานที่ทำงานของ พยาบาลในโรงพยาบาลชุมชน ของจังหวัดสมุทรปราการ

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงพรรณนาแบบภาคตัดขวาง มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างสภาพการปฏิบัติงาน นโยบายของหน่วยงานในการป้องกันและจัดการความรุนแรงในสถานที่ทำงาน และการสนับสนุนทางสังคม กับผลของการถูกกระทำความรุนแรงในสถานที่ทำงานของพยาบาลในโรงพยาบาลชุมชน โดยกลุ่มตัวอย่างคือ พยาบาลผู้ปฏิบัติงานในโรงพยาบาลชุมชนของจังหวัดสมุทรปราการ จำนวน 168 คน เก็บรวบรวมข้อมูลโดยแบบสอบถาม ระยะเวลาในการศึกษาตั้งแต่เดือนเมษายน ถึง เดือนมิถุนายน 2560 และวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา และสถิติเชิงอนุมานโดยการหาความสัมพันธ์ด้วยสถิติ Pearson’s correlation coefficientผลการศึกษาพบว่า กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่เป็นพยาบาลหญิง ร้อยละ 97.0 อายุเฉลี่ย 37.2 ปี ส่วนใหญ่มีประสบการณ์ในการปฏิบัติงานเฉลี่ย 12.7 ปี ส่วนใหญ่ปฏิบัติงานอยู่แผนกผู้ป่วยใน ร้อยละ 42.3 และความรุนแรงที่ได้รับส่วนใหญ่มาจากญาติผู้ป่วย ร้อยละ 85.1 ผลของการถูกกระทำความรุนแรงต่อร่างกายอยู่ในระดับต่ำ และผลของการถูกกระทำความรุนแรงต่อความรู้สึกต่อเหตุการณ์ และต่อทัศนคติอยู่ในระดับปานกลาง ส่วนการศึกษาความสัมพันธ์พบว่า สภาพการปฏิบัติงาน นโยบายของหน่วยงานในการป้องกันและจัดการความรุนแรงในสถานที่ทำงาน และการสนับสนุนทางสังคมมีความสัมพันธ์กับผลของการถูกกระทำความรุนแรงต่อความรู้สึกต่อเหตุการณ์และผลของการถูกกระทำความรุนแรงต่อทัศนคติ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.01 และ p<0.001 ตามลำดับ)ข้อเสนอแนะคือ ผู้บริหารของโรงพยาบาลและผู้ปฏิบัติงานควรนำปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ไปกำหนดเป็นนโยบายและกิจกรรม ในการป้องกันและจัดการความรุนแรงในสถานที่ทำงานร่วมกันในทุกแผนกของโรงพยาบาล เพื่อลดความรุนแรงของผลของการถูกกระทำความรุนแรง โดยมุ่งเน้นไปที่การปรับเปลี่ยนสภาพการปฏิบัติการ การกำหนดนโยบายในการป้องกันและจัดการความรุนแรง และการให้การสนับสนุนทางสังคมแก่ผู้ปฏิบัติงาน