Preliminary Study of the Clinical Outcome of Using PCSO-524 Polyunsaturated Fatty Acid Compound in the Treatment of Canine Osteoarthritis and Degenerative Spinal Diseases

Abstract

บทคัดย่อ

การศึกษาผลของการใช้ PCSO-524 ในสุนัขเป็นโรคข้อเสื่อมและมีปัญหาไขสันหลังเสื่อมที่เข้ารับการรักษา ณ โรงพยาบาลสัตว์เล็กจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย จำนวน 84 ตัว ซึ่งแบ่งเป็นสุนัขแสดงอาการโรคข้อสะโพกและไหล่เสื่อมจำนวน 31 ตัว โรคข้อเข่าเสื่อมจากเอ็นไขว้เข่าขาดจำนวน 33 ตัว และอาการทางระบบประสาทจากโรคควอดาอีไควนาซินโดรมจำนวน 20 ตัว สุนัขได้รับ PCSO-524 ขนาด 50 มก.ต่อน้ำหนักตัว 10 กิโลกรัม สัตวแพทย์ประเมินเป็นระยะเวลา 12 สัปดาห์ การตรวจระบบประสาท อาการคลินิก ร่วมกับการให้คะแนนอาการทางคลินิกก่อนและหลังการใช้ PCSO-524 สัปดาห์ที่ 2 และ 4 จากการถ่ายรังสีก่อนและ 4 สัปดาห์หลังได้รับ PCSO-524 พบว่า สุนัขป่วยที่ได้รับ PCSO-524 ส่วนใหญ่มีอาการทางคลินิกดีขึ้น เจ้าของส่วนใหญ่พอใจในผลการรักษา มีสุนัขเพียงบางตัวที่มีการเปลี่ยนแปลงทางภาพถ่ายรังสีดีขึ้น นอกจากนี้ยังพบว่า สุนัขบางตัวมีภาพถ่ายรังสีแย่ลงในขณะที่อาการทางคลินิกดีขึ้น แม้อาการที่ดีขึ้นหลังได้รับ PCSO-524ในสองกลุ่มโรคข้อเสื่อม คิดเป็นร้อยละสูงไม่แตกต่างกัน แต่การเปลี่ยนแปลงภาพถ่ายรังสีที่ดีขึ้นพบในกลุ่มโรคข้อสะโพกและข้อไหล่เสื่อมมากกว่ากลุ่มโรคข้อเข่าเสื่อม

คำสำคัญ : สุนัข, โรคข้อเสื่อม, PCSO-524, การรักษา

Abstract

The clinical outcome of PCSO-524 application in the treatment of canine osteoarthritis and spinal disorderwas studied at the Small Animal Teaching Hospital, Chulalongkorn University. Eighty-four dogs were included inour study. Thirty-one dogs showed signs of osteoarthritis (OA) in both hip joints and shoulder joints; 33 dogs had OAin stifle joints from cranial cruciate ligament rupture; and 20 dogs had neurological signs of the cauda equinasyndrome. All affected dogs were treated by 50 mg/ 10 kg of PCSO-524, PO for twelve weeks. Neurological grading,lameness scores and neurological examinations were evaluated before and after the administration of PCSO-524 fortwo and four weeks. Radiographic examinations were taken before and after the administration of PCSO-524 for fourweeks. The results revealed that a large percentage of dogs experienced improvements in clinical lameness and ownerpreference although only a few dogs had better radiographic findings. Some of the dogs showed worse radiographicfindings, whereas the clinical signs improved. Although the percentages of the improved clinical lameness betweenthe two OA patient groups were high, but were not statistically and significantly different, the radiographic OAfindings improved more in patients that had OA in the hip and shoulder joints than in patients that had OA in thestifle joints.

Keywords : dogs, osteoarthritis, PCSO-524, treatment