การพัฒนาศักยภาพเครือข่าย ปัจจัยทำนายเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ ผลการรักษาและคุณภาพชีวิต ของผู้ป่วยที่ใช้ยาวาร์ฟาริน จังหวัดอุดรธานี

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาการพัฒนาศักยภาพเครือข่าย ปัจจัยทำนายเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ ผลการรักษาและคุณภาพชีวิตของผู้ป่วยที่ใช้ยาวาร์ฟาริน จังหวัดอุดรธานี

วัสดุและวิธีการ: เป็นการวิจัยและพัฒนา กลุ่มตัวอย่าง คือ บุคลากรเครือข่าย จำนวน 68 คน ผู้ป่วย จำนวน 230 คน ระหว่างเดือนกันยายน-ธันวาคม 2566 เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนาและการวิเคราะห์ถดถอยลอจิสติก

ผลการวิจัย: พบว่าคู่มือปฏิบัติการระบบการบริหารจัดการหน่วยดูแลผู้ป่วยที่ใช้ยาวาร์ฟาริน จังหวัดอุดรธานี มี 5 มาตรการ ได้แก่ 1) พัฒนาระบบเครือข่ายบริการ 2) ส่งเสริมการเข้าถึงบริการ 3) พัฒนาระบบข้อมูล 4) การติดตามผลการรักษา 5) ส่งเสริมพฤติกรรมป้องกันปัจจัยเสี่ยง บุคลากรเครือข่ายหลังพัฒนามีศักยภาพระดับปานกลางเพิ่มจากร้อยละ 88.23 เป็น 97.1 หลังพัฒนาผู้ป่วยมีความเสี่ยงต่ำเพิ่มขึ้น จากร้อยละ 46.1 เป็น 52.2 ปัจจัยทำนายเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์จากยา อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p-value <0.05) ได้แก่ อายุ, เพศหญิง, โคเลสเตอรอล, โรคเบาหวาน และเส้นรอบเอว ผู้ป่วยมีโรคร่วม ร้อยละ 78.3 ภาวะหัวใจเต้นพลิ้ว ร้อยละ 42.6 โรคหลอดเลือดสมอง ร้อยละ 14.8 ตามลำดับ ขนาดยาวาร์ฟารินคือ 3 mg tab ต่อวัน ร้อยละ 47.8, ค่าการแข็งตัวของเลือด เริ่มต้นเกินเป้าหมาย ร้อยละ 70.4, ครั้งล่าสุดอยู่ในเป้าหมาย เพิ่มจาก ร้อยละ 55.7 เป็น 73.9 คุณภาพชีวิตผู้ป่วยที่ใช้ยาวาร์ฟารินโดยรวมอยู่ในระดับสูง ร้อยละ 90.9 ผลงานบริการ จำนวน 8 ตัวชี้วัด หลังพัฒนาผ่านเกณฑ์เพิ่มขึ้น 6 ตัวชี้วัด (ร้อยละ 75) ผลงานที่ไม่ผ่านเกณฑ์ ได้แก่ ผู้ป่วยมีความรู้ในการใช้ยา ถูกต้องและผู้ป่วยมีค่าการแข็งตัวของเลือดอยู่ในช่วงเป้าหมาย

สรุป: หลังการพัฒนาพบว่าบุคลากรมีศักยภาพบริการโดยรวมอยู่ในระดับสูง และผู้ป่วยมีคุณภาพชีวิตเพิ่มขึ้น