ผลของการใช้โปรแกรมกระตุ้นการหลั่งน้ำนมต่อระยะเวลาการไหลของน้ำนม และระยะการมาของน้ำนมเต็มเต้าในมารดาหลังผ่าตัดคลอดบุตรทางหน้าท้อง

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์ : เพื่อศึกษาผลการใช้โปรแกรมกระตุ้นการหลั่งน้ำนมต่อระยะเวลาการไหลของน้ำนมและระยะการ มาของน้ำนมเต็มเต้า วัสดุและวิธีการศึกษา : การวิจัยนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง (Quasi-experimental research) กลุ่มตัวอย่างเป็น มารดาหลังผ่าตัดคลอดบุตรทางหน้าท้อง จำนวน 60 คน โดยแบ่งเป็นกลุ่มทดลองคือกลุ่มที่ได้รับการพยาบาลตาม โปรแกรมกระตุ้นการหลั่งน้ำนม จำนวน 30 คน และกลุ่มควบคุมคือกลุ่มที่ได้รับการพยาบาลตามปกติ จำนวน 30 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วย 1) เครื่องมือที่ใช้ในการทดลอง ได้แก่ โปรแกรมกระตุ้นการหลั่งน้ำนม 2) เครื่อง มือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ แบบบันทึกข้อมูลทั่วไปและข้อมูลทางสูติศาสตร์ แบบบันทึกระยะการเริ่มไหล ของน้ำนม และแบบบันทึกระยะเวลาการมาของน้ำนมเต็มเต้า วิเคราะห์ข้อมูลโดยการหาค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สถิติทดสอบไค-สแควร์ และสถิติทดสอบ independent t-test ผลการศึกษา : กลุ่มทดลองมีระยะเวลาการไหลของน้ำนมและมีระยะเวลาการมาของน้ำนมเต็มเต้าเร็วกว่ากลุ่ม ควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (t =4.914, p = 0.000) และ (t =5.988, p = 0.000) ตามลำดับ ข้อสรุป : ผลการวิจัยแสดงให้เห็นว่าโปรแกรมกระตุ้นการหลั่งน้ำนมนี้มีประสิทธิภาพและควรนำมาใช้เพื่อส่งเสริม การหลั่งน้ำนมในระยะหลังคลอด