ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อการปฏิบัติการช่วยฟื้นคืนชีพในโรงพยาบาลสมเด็จพระยุพราชท่าบ่อ

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์ : เพื่อศึกษาอุบัติการณ์และปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับความสำเร็จในการช่วยฟื้นคืนชีพ

วัสดุและวิธีการ : เป็นการวิจัยเชิงพรรณนาหาความสัมพันธ์แบบย้อนหลัง ประชากรและกลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการ วิจัยครั้งนี้ เป็นผู้ป่วยที่ได้รับการช่วยฟื้นคืนชีพในโรงพยาบาลสมเด็จพระยุพราชท่าบ่อ ระหว่างเดือน ตุลาคม 2560 ถึง เดือนกันยายน 2561 จำนวน 110 ราย เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลประกอบด้วย ใบบันทึกการช่วยฟื้นคืนชีพ (CPR record) แฟ้มประวัติหรือ OPD card ของผู้ป่วยที่ได้รับการช่วยฟื้นคืนชีพ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา และการถดถอยโลจิสติคเพื่อหาปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับความสำเร็จในการช่วยฟื้นคืนชีพ

ผลการศึกษา : กลุ่มตัวอย่างของผู้ป่วยที่ทำการศึกษาครั้งนี้ เป็นผู้ป่วยที่ได้รับการช่วยฟื้นคืนชีพทั้งหมดของ โรงพยาบาลสมเด็จพระยุพราชท่าบ่อ ในปี 2561 จำนวน 110 ราย พบว่าเป็นเพศชาย 65 ราย คิดเป็นร้อยละ 59.1 เพศหญิง 45 ราย คิดเป็นร้อยละ 40.9 ค่าเฉลี่ยอายุ 59.95 หน่วยที่เรียกทีมช่วยฟื้นคืนชีพมากที่สุด คือห้องอุบัติเหตุ ฉุกเฉินจำนวน 104 ราย คิดเป็นร้อยละ 96.4 คลื่นไฟฟ้าหัวใจแรกที่มีการช่วยฟื้นคืนชีพคือ Asystole (AS) และ PEA ร้อยละ 66.4 และอัตราการช่วยฟื้นคืนชีพแล้วรอดมี ROSC จำนวน 63 รายคิดเป็นร้อยละ 50.9 ปัจจัยที่มีผลต่อการ ฟื้นคืนชีพที่มีการกลับคืนของระบบไหลเวียน (ROSC) คือการทำช่วยฟื้นคืนชีพขั้นพื้นฐาน (BLS ) เพียงปัจจัยเดียว ที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติ (p - value .05) เป็น 6.82 เท่าของตัวแปรอื่น ๆ (AOR 6.82 , 95 % .CI :1.920 ถึง 24.248)

ข้อสรุป : จากการศึกษาครั้งนี้ พบปัจจัยที่มีผลต่อการช่วยฟื้นคืนชีพสำเร็จ คือการทำการช่วยฟื้นคืนชีพพื้นฐาน ควรส่งเสริมสนับสนุนให้ทั้งบุคลากรและประชาชนมีศักยภาพหรือทักษะการช่วยชีวิตขั้นพื้นฐานอย่างครอบคลุมและ ต่อเนื่อง