ความเชื่อถือได้ของการวินิจฉัยการเมาสุราโดยวิธีสังเกตอาการ

Abstract

งานวิจัยนี้เป็นการศึกษาความเชื่อถือได้ของวิธีวินิจฉัยการเมาสุราโดยสังเกตอาการ และลักษณะภายนอกต่างๆ ของผู้ประสบอุบัติเหตุจราจร ที่มารับการรักษาพยาบาลที่ห้องฉุกเฉินของโรงพยาบาลตํารวจ เปรียบเทียบกับผลการตรวจระดับแอลกอฮอล์ในเลือดโดยวิธีแกสโครมาโตกราฟี และใช้เกณฑ์ตัดสินตามพระราชบัญญัติจราจรทางบกว่า หากมีระดับแอลกอฮอล์ในเลือดสูงเกินกว่า 50 มิลลิกรัมต่อเลือด 100 มิลลิลิตร (มก.%) ถือว่าเมาสุรา มีผู้ป่วยทั้งหมดที่ศึกษา จํานวน 2,099 ราย ยินยอมให้เจาะเลือด 643 ราย ผลการศึกษาในผู้ป่วยที่ยินยอมให้เจาะเลือด จํานวน 643 ราย พบว่าวิธีสังเกตอาการ คาดการณ์ผลบวกได้ร้อยละ 84.1 และคาดการณ์ผลลบได้ ร้อยละ 80.6 เมื่อนําวิธีนี้ไปใช้วินิจฉัยผู้ป่วยทั้งหมดจํานวน 2,099 ราย พบว่าเป็นผู้เมาสุราร้อยละ 23.3 เมื่อจําแนกตามสถานภาพการขับขี่พบว่า เป็นผู้ขับขี่เมาสุราร้อยละ 28.8 ผู้โดยสารเมาสุรา ร้อยละ 17.0 และคนเดินเท้าเมาสุราร้อยละ 11.6 ในจํานวนผู้ที่สังเกตอาการพบว่าเมาสุรา ยอมรับว่าได้ดื่มสุราก่อนเกิดอุบัติเหตุจราจรร้อยละ 86.5