การศึกษาระดับฮอร์โมนเทสโทสเตอโรนในน้ำลายของชายไทย โดยวิธีเรดิโออิมมิวโนเอสเสย์

Abstract

การศึกษาระดับฮอร์โมนเทสโทสเตอโรนในน้ำลายของชายไทย 119 คน ด้วยวิธีเรดิโออิมมิวในเอสเสย์ โดยแบ่ง ชายไทยออกเป็น 3 กลุ่ม คือกลุ่มที่ 1 ชายอายุระหว่าง 18-29 ปี (40 ราย) กลุ่มที่ 2 ชายอายุระหว่าง 30-49 ปี (48 ราย) และ กลุ่มที่ 3 ชายอายุมากกว่า 50 ปีขึ้นไป (31 ราย)

จากการศึกษาพบว่า วิธีนี้วัดได้ถูกต้อง 80.56 ± 12.35%, 88.35 ± 12.40% และ 85.31 ± 10.20% ที่ความ เข้มข้น 137.50 pmole/L, 550 pmole/L และ 2200 pmole/L ตามลําดับ ความแม่นยําของวิธีการคิดเป็นเปอร์เซ็นต์ สัมประสิทธิ์ของความแปรปรวน (% CV) ในชุดเดียวกันมีค่า 14.35 ± 2.01%, 8.55 ± 5.13% และ 8.23 ± 2.15% ที่ความเข้มข้น 137.50 pmole/L, 550 pmole/L และ 2900 pmole/L เมื่อวัดต่างชุดกัน เปอร์เซ็นต์สัมประสิทธิ์ของความแปรปรวน มีค่า 15.34%, 14.01% และ 11.95% ที่ความเข้มข้น 137.50 pmole/L, 550 pmole/L และ 2200 pmole/L ผลการวิเคราะห์ระดับฮอร์โมนเทสโทสเตอโรนในน้ำลายของชายไทยกลุ่มที่ 1 มีค่าเฉลี่ย 314.20 ± 102.84 (211.36-417.04) pmole/L กลุ่มที่ 2 มีค่าเฉลี่ย 249.67 ± 100.95 (148.72-350.62) pmole/L และกลุ่มที่ 3 มีค่าเฉลี่ย 132.47 ± 91.56 (40.91-224.03) pmole/L เมื่อใช้ student t-test วิเคราะห์ค่าทางสถิติพบว่า ค่าฮอร์โมนของชายไทยกลุ่มที่ 1 จะมีความแตกต่างอย่างมีนัยสําคัญทางสถิติ เมื่อเปรียบเทียบกับกลุ่มที่ 2 (p < 0.05) และกับกลุ่ม ที่ 3 (p <0.001)