ผลของโปรแกรมการสอนงานต่อพฤติกรรมของพยาบาลวิชาชีพในการให้ข้อมูลความยินยอม ในการรักษาพยาบาลผู้ป่วย กรณีศึกษาโรงพยาบาลแพร่

บทคัดย่อ

การวิจัยกึ่งทดลองแบบหนึ่งกลุ่มวัดก่อนและหลังการทดลองครั้งนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อเปรียบเทียบค่าเฉลี่ย พฤติกรรมในการให้ข้อมูลเพื่อขอความยินยอมในการรักษาพยาบาลแก่ผู้ป่วยของพยาบาลวิชาชีพก่อน และหลังได้รับโปรแกรมการสอนงาน กลุ่มตัวอย่างเป็นพยาบาลวิชาชีพโรงพยาบาลแพร่ จำนวน 20 คน เลือกกลุ่มตัวอย่างแบบแบ่งชั้น (Stratified Random sampling)และวิธีการสุ่มตัวอย่างแบบง่าย (Simple random sampling). เครื่องมือในการดำเนินการวิจัยประกอบด้วย เครื่องมือที่ใช้ในการทดลอง ได้แก่โปรแกรม การสอนงานประกอบด้วย 5 ขั้นตอนคือ 1) ขั้นตอนการกำหนดจุดมุ่งหมาย 2) ขั้นความเป็นจริง 3) ขั้นตอน การคิดทบทวน 4) ขั้นตอนทางเลือก และ5) ขั้นตอนก้าวไปข้างหน้าเครื่องมือในการรวบรวมข้อมูล ได้แก่ แบบประเมินพฤติกรรมในการให้ข้อมูลเพี่อขอความยินยอมในการรักษาพยาบาลแก่ผู้ป่วยของพยาบาล วิชาชีพผ่านการทดสอบความตรงตามเนื้อหาจากผู้ทรงคุณวุฒิ 5 ท่าน จากนั้นนำมาหาค่าดัชนีความตรงของ เนื้อหา IOC (Index of Item objective congruence)วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติ ร้อยละ ค่าเฉลี่ยและ ทดสอบ ค่าที (Pairedsamplet-test) ผลการวิจัยพบว่า เปรียบเทียบค่าเฉลี่ยพฤติกรรมของพยาบาลวิชาชีพโรงพยาบาลแพร่ในการให้ข้อมูลเพื่อขอความ ยินยอมในการรักษาพยาบาล พบว่าหลังการได้รับโปรแกรมการสอนงานสูงกว่าก่อนการได้รับโปรแกรม การสอนงาน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01