ผลการปรึกษาแบบกลุ่มตามทฤษฎีผู้รับการปรึกษาเป็นศูนย์กลาง เพื่อพัฒนาการเห็นคุณค่าในตนเอง ของผู้ได้รับผลกระทบจากโรคเรื้อน นิคมบ้านกร่าง จังหวัดพิษณุโลก

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้ เป็นการวิจัยแบบกลุ่มเดียว วัดก่อนและหลังการทดลอง (One Group Pretest –Posttest Design) มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เปรียบเทียบการเห็นคุณค่าในตนเองของผู้ได้รับผลกระทบจากโรคเรื้อน ก่อน และหลังการเข้าร่วมการให้การปรึกษาแบบกลุ่มตามทฤษฎีผู้รับการปรึกษาเป็นศูนย์กลาง และ 2)ปรียบเทียบ ผลของการให้การปรึกษาแบบกลุ่มตามทฤษฎีการปรึกษาแบบผู้รับการปรึกษาเป็นศูนย์กลางของผู้ได้รับ ผลกระทบจากโรคเรื้อน หลังทดลองกับระยะติดตามผล กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ได้รับผลกระทบจากโรคเรื้อนที่อาศัยอยู่ในนิคมบ้านกร่าง อำเภอเมือง จังหวัด พิษณุโลก ที่ได้มาโดยการสุ่มอย่างง่าย จำนวน 15 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย แบบวัดการ เห็นคุณค่าในตนเอง และโปรแกรมการให้การปรึกษาแบบกลุ่มตามทฤษฎีผู้รับการปรึกษาเป็นศูนย์กลางโดย มีค่าความเที่ยงเท่ากับ .76 ใช้ระยะเวลาการทดลอง 7 ครั้ง ครั้งละ 1 ชั่วโมง 30 นาที สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบค่าที ผลการวิจัยพบว่าผู้ได้รับผลกระทบจากโรคเรื้อนที่เข้าร่วมการให้การปรึกษาแบบกลุ่มตามทฤษฎีผู้รับการ ปรึกษาเป็นศูนย์กลาง หลังการทดลอง มีการเห็นคุณค่าในตนเองเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 และเมื่อเปรียบเทียบระหว่างหลังการทดลอง กับระยะติดตามผลพบว่า ค่าคะแนนการเห็นคุณค่าในตนเอง ไม่แตกต่างกัน